Rozliczanie kosztów zużycia ciepła i wody w budynkach. Poradnik Zarządcy Budynku

Wraz z rozpowszechnieniem się instalacji centralnego ogrzewania wodnego, w budynkach wielolokalowych, pojawiła się potrzeba rozliczania kosztów ciepła do ogrzewania, zgodnie z jego zużyciem w poszczególnych lokalach. Wynaleziono do tego celu urządzenia nazywane obecnie podzielnikami kosztów ogrzewania. Podzielniki kosztów ogrzewania po raz pierwszy zastosowano w Danii w 1917 roku. Były to termo-elektryczne rejestratory ciepła do grzejników. Urządzenie
pozwalało na określenie proporcji zużycia ciepła danego mieszkania w zużyciu
ciepła dla całego budynku. Od tego czasu idea pozostała bez zmian, ciągle doskonalone
są natomiast same urządzenia, dzisiaj już nowoczesne, elektroniczne z możliwością zdalnego odczytu i zapamiętywania danych. W Polsce na niewielką skalę, stosowano rozliczanie kosztów ciepła przy
pomocy nagrzejnikowych podzielników kosztów ogrzewania już w 1936 roku.
W krajach Europy Zachodniej dostrzeżono w systemach indywidualnego rozliczania ciepła kosztów ogrzewania szansę, na znaczące zmniejszenie jego zużycia poprzez motywację lokatorów do racjonalnych zachowań przy korzystaniu z ciepła.